De onzichtbare kracht in je bedrijf
Iedere donderdagochtend loop ik het gemeentehuis binnen. Mijn werkplek is letterlijk in het torentje, een stille, overzichtelijke ruimte waar ik in alle rust mijn werk kan doen. Het past precies bij mijn rol als ambtelijk secretaris van de ondernemingsraad. Achter de schermen werk ik aan medezeggenschap: ik bereid vergaderingen voor, zit aan tafel met het dagelijks bestuur, leg vast wat er besproken is en denk mee over hoe zaken beter kunnen.
Ik doe dit werk graag. Niet alleen omdat ik het inhoudelijk interessant vind, maar ook omdat het mij rust en structuur biedt. Het is een vast moment in de week waarop ik onderdeel ben van een groter geheel. Bovendien geeft het me financiële stabiliteit, zeker in die periodes waarin er vanuit mijn eigen bedrijf wat minder opdrachten binnenkomen.
Toch voelde ik me in het begin niet meteen verbonden met de organisatie. Ik kende weinig mensen en mijn werk speelde zich vooral af in stilte, alleen, in het torentje en thuis. En hoewel ik tevreden was met de inhoud van mijn werk, miste ik soms het gevoel van écht ergens bij horen.
Daarom koos ik er bewust voor om actief verbinding te zoeken. Ik doe mee aan de sportdag, het gemeente-uitje en sloot me aan bij de Golden Delicious, een groep collega’s van 50+, die elkaar opzoekt in kleine, menselijke ontmoetingen en waarbij inspirerende workshops worden georganiseerd. Die momenten maken het verschil. Ze geven lucht, herkenning en het gevoel dat je ertoe doet, ook als je er maar één moment in de week bent.
In elke organisatie zijn mensen zoals ik. Collega’s die niet direct opvallen, die niet op het podium staan, niet overal bij zijn, maar die met toewijding hun werk doen. In alle bescheidenheid.
De onzichtbare krachten.
En juist zij zijn onmisbaar, want een organisatie bestaat niet alleen uit mensen die zichtbaar zijn. De stille krachten bepalen minstens zoveel. Ze dragen bij aan de cultuur en het fundament waarop alles rust.
Werkgeluk vraagt om moed. Moed om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen verbinding. Niet wachten tot iemand je uitnodigt, maar zelf opstaan, meedoen, gewoon aanwezig zijn. Even lachen bij het koffieapparaat. Je gezicht laten zien. Ook als je het spannend vindt en liever aan de zijlijn staat.
Verbinding ontstaat namelijk niet vanzelf. Dat begint bij jezelf.
Reactie plaatsen
Reacties